ترکیبات فعال زیستی، از جمله گالانگین، کوئرستین، کامفرول، لوتئولین و ایزورامنتین در همه انواع عسل طبیعی بدون موم وجود دارد در حالی که نارینژنین و هسپرتین تنها در انواع خاصی یافت می شوند.
به طور کلی، بیشترین ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی موجود در عسل طبیعی زرشک شامل اسید گالیک، اسید سیرینگیک، اسید الاژیک، اسید بنزوئیک، اسید سینامیک، اسید کلروژنیک، اسید کافئیک، ایزورامنتین، اسیدهای فرولیک، میریستین، کریزین، اسید کوماریک، آپیژنین، کوئرس است. کامفرول، هسپرتین، گالانژین، کاتچین، لوتئولین و نارینژنین.
ترکیبات عسل اشترانکوه دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی، ضد التهابی، ضد تکثیر، ضد سرطانی و ضد متاستاتیک گزارش شده است.
اونوئیدها به گروهی از ترکیبات طبیعی فعال با ساختار 15 کربنی اطلاق می شود که شامل دو حلقه بنزن است که توسط یک حلقه پیران هتروسیکلیک به هم وصل شده اند.
آنها به طور کلی به عنوان فلاونول ها (کوئرستین، کامپفرول، و پینوبانکسین)، فلاون ها (لوتئولین، آپیژنین و کریزین)، فلاونون ها (نارینگنین، پینوسمبرین و هسپرتین)، ایزوفلاون ها (ژنیستئین) و آنتوسیانیدین طبقه بندی می شوند.
برخی از فلاونوئیدها از جمله جنیستئین، کریزین، لوتئولین و نارینژنین گزارش شده است که فعالیت استروژنی را نشان می دهند و اغلب به عنوان فیتواستروژن شناخته می شوند.
شکل 5 ساختار شیمیایی فلاونوئیدهای اصلی و اسیدهای فنولیک موجود در عسل را نشان می دهد.
فعالیت آنتی اکسیدانی عوامل اکسید کننده مانند اکسیژن در جلوگیری از آسیب نقش دارند به عنوان یک آنتی اکسیدان که در غذاها و بدن انسان شناسایی می شود.
اگرچه، عملکرد آنتی اکسیدان های طبیعی در بدن انسان به طور کامل درک نشده است.
با این حال، تحقیقات نشان می دهد که عملکرد عسل طبیعی گشنیز طبیعی در بسیاری از فرآیندهای پیری و فرآیندی که ماده بسیار واکنش پذیر را از اکسیژن هدایت می کند، رادیکال های آزاد و گونه های اکسیژن فعال (ROS) را نشان می دهد. در طول متابولیسم ایجاد می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
