گیاه دارویی و اسانس گیاهی به هر گیاهی گفته می شود که در یک یا چند اندام خود حاوی موادی باشد که می توان از آنها برای اهداف درمانی استفاده کرد و یا پیش ساز سنتز داروهای مفید است.
این توصیف، تمایز بین اسانس گیاهان دارویی که خواص درمانی و ترکیبات آنها از نظر علمی ثابت شده است، و گیاهانی که به عنوان دارویی در نظر گرفته می شوند اما هنوز مورد مطالعه علمی کامل قرار نگرفته اند، ممکن می سازد.
چندین سال است که تعدادی از گیاهان در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند. به نظر می رسد برخی از آنها کار می کنند، اگرچه ممکن است داده های علمی کافی (مثلاً کارآزمایی های دوسوکور) برای تأیید اثربخشی آنها وجود نداشته باشد.
چنین گیاهانی باید به عنوان اسانس گیاهان دارویی واجد شرایط باشند. اصطلاح “داروهای خام با منشاء طبیعی یا بیولوژیکی” توسط داروسازان و داروشناسان برای توصیف گیاهان کامل یا قسمت هایی از گیاهان که دارای خواص اسانس دارویی هستند استفاده می شود.
تعریف اسانس گیاهان دارویی برای هدف این ارائه باید شامل موارد زیر باشد.
گیاهان یا اجزای گیاهی که برای دارویی در فرآورده های گالنیک استفاده می شوند (مانند جوشانده ها، دم کرده ها و غیره) به عنوان مثال: پوست کاسکارا.
گیاهانی که برای استخراج مواد خالص یا برای مصارف دارویی مستقیم یا برای نیم سنتز ترکیبات دارویی استفاده می شوند. مانند: همی سنتز هورمون های جنسی از دیوسژنین به دست آمده از Dioscorea Yams.
مواد غذایی، ادویه‌ها و اسانس گیاهان دارویی که در پزشکی استفاده می‌شوند، به عنوان مثال. زنجبیل. گیاهان میکروسکوپی، به عنوان مثال قارچ ها، اکتینومیست ها، برای جداسازی داروها، به ویژه آنتی بیوتیک ها استفاده می شود.
به عنوان مثال: می توان از ارگوت (Claviceps purpurea که روی چاودار رشد می کند) یا Streptomyces griseus نام برد. و
گیاهان الیافی، به عنوان مثال پنبه، کتان، جوت که برای تهیه پانسمان های جراحی استفاده می شود.
